آشنایی با علائم، علل و درمان بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال مغزی است که باعث به وجود آمدن حرکات غیر ارادی یا غیر قابل کنترل در بدن می‌شود. حرکات یا اختلالاتی مثل لرزش، چوب شدگی و مشکل در حفظ تعادل و هماهنگی اعضای بدن.

علائم این بیماری معمولا آرام آرام ظاهر می‌شوند. علائم اولیه می‌توانند از شروع لرزش در یک دست آغاز شوند. لرزش معمولا شایع است اما به مرور ممکن است علائم به خشک شدگی یا ناتوانی در حرکت تبدیل شوند.

در مراحل اولیه بیماری ممکن است ابتدا صورت شما توانایی ابراز و انتقال احساسات را نداشته باشد. دست‌هایتان هنگام راه رفتن تاب نمی‌خورد. صحبت کردنتان آرام یا متقاطع می‌شود. همچنین علائم پارکینسون به مرور با پیشرفت بیماری بیشتر و بیشتر می‌شوند.

باید بگوییم که تا به امروز درمان خاصی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد. داروها و درمان‌ها می‌توانند تا حدود زیادی علائم این بیماری را کنترل کنند. در ادامه با ما همراه باشید تا با همه چیز درباره بیماری بیماری پارکینسون آشنا شویم.

علائم پارکینسون

علائم پارکینسون ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد. علائم اولیه ممکن است آنقدر ناچیز باشند که قابل تشخیص نباشند. علائم ابتدا ممکن است در یک سمت از بدن شروع شوند و به مرور به قسمت‌های دیگر منتقل شوند.

علائم پارکینسون عبارتند از:

• لرزش بدن

لرزش ریتمیک که به آن رعشه نیز گفته می‌شود. اغلب این رعشه فقط در یک اندام شروع می‌شود، مثل یک انگشت یا دست. حتی در هنگام استراحت هم لرزش دست وجود دارد. این لرزش هنگام تمرکز روی کار خاصی یا انجام کارهای روزمره ممکن است کمتر شود.

انجام  انواع آزمایشات نظیر آزمایش خون، آزمایش بارداری و آزمایش در منزل توسط بهترین آزمایشگاه در تهران که کادر مجرب و حرفه‌ای دارد و از مدرن‌ترین تجهیزات آزمایشگاهی استفاده می‌کند.

• حرکت آهسته

به مرور زمان بیماری باعث آهسته شدن حرکات شما می‌شود. انجام کارهای عادی را سخت و زمان بر می‌کند. به عنوان مثال قدم‌های شما آهسته‌تر می‌شود یا بلند شدن از صندلی برایتان دشوار می‌شود.

• عضلات سفت

سفتی عضلات ممکن است در هر قسمتی از بدن بروز کند. سختی عضلات می‌تواند درد آور باشد، همچنین می‌تواند حرکات روزمره شما را محدود کند.

رفلاکس معده چیست و چگونه درمان می‌شود؟

• اختلال در شکل بدن و تعادل

شکل بدن شما ممکن است خمیده شود. همچنین بیماری می‌تواند در حفظ تعادل شما اختلال ایجاد کند.

ناتوانی در انجام حرکات ناخودآگاه

حرکات ناخودآگاهی مثل پلک زدن، لبخند زدن یا تاب دادن دست‌ها موقع راه رفتن ممکن است با اختلال مواجه شود.

• تغییر در نحوه نوشتن

ممکن است در نوشتن دچار مشکل شوید. کند بنویسید و یا نوشته‌هایتان بسیار ریز و ناخوانا باشد.

علل بیماری پارکینسون

در بیماری پارکینسون سلول‌های عصبی مغز که به آنها نرون گفته می‌شود، در نهایت محدود می‌شوند یا می‌میرند. با این حال علل بوجود آمدن این بیماری هنوز ناشناخته است. البته که عواملی در در این بیماری نقش دارند که عبارتند از:

• ژنتیک

تحقیقات امروز نشان داده اند که تغییرات ژنتیکی می‌تواند موجب پارکینسون شود. البته تحقیقات بسیار زیادی نشان داده اند که با وجود بیماری در اعضای خانواده این ژن ممکن است اصلا منتقل نشود.

با علت عفونت ادراری و راه‌های خانگی درمان آن آشنا شوید.

• محرک‌های محیطی

وجود آلاینده های سمی و زندگی در محیط‌های آلوده ممکن است ریسک ابتلا به بیماری در آینده را افزایش دهند. اگرچه که این ریسک بسیار ناچیز است.

همچنین فاکتورهای ریسکی که در افزایش علائم پارکینسون تاثیر گذار هستند، عبارتند از:

• سن: جوانان به ندرت به بیماری پارکینسون دچار می‌شوند. این بیماری اغلب در سنین میانسالی و کهنسالی پدیدار می‌شود. اغلب افراد از سنین 60 سال و بالای 60 سال متوجه بیماری می‌شوند.
• وراثت: داشتن اعضای درجه یک خانواده که مبتلا به این بیماری هستند، ریسک ابتلای شما را افزایش می‌دهد.
• جنسیت: این بیماری در مردان شایع تر از بانوان است.
• در معرض سموم بودن: قرار گرفتن یا کار کردن در محیط‌های آلوده و سمی ریسک ابتلا به بیماری و افزایش علائم را بیشتر می‌کند.

درمان پارکینسون

شاید برای شما هم سوال شده باشد که پارکینسون چگونه درمان می‌شود؟ در جواب باید بگوییم که در حال حاضر، این بیماری قابل درمان نیست. اگرچه که راه‌های زیادی برای کنترل علائم این بیماری وجود دارد. درمان ممکن است برای هر فرد متناسب با میزان علائم، نوع علائم، میزان پیشرفت بیماری و… متفاوت باشد. در حال حاضر داروهایی برای بهبود علائم وجود دارند که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد.

بیماری فاویسم یا باقلایی چگونه بیماری است؟

درمان ثانویه شامل یک جراحی مغزی است که جریان الکتریکی خفیفی را به قسمت خاصی از مغز شما منتقل می‌کند. این درمان به نام تحریک عمیق مغز نیز شناخته می‌شود.

برای درمان پارکینسون چه بخوریم؟

داروهای پارکینسون به دو گروه تقسیم می‌شوند: داروهایی که مستقیما بر روی بیماری اثر می‌گذارند و داروهایی که علائم بیماری را کاهش می‌دهند.

• داروهای افزایش دهنده دوپامین: داروهایی مثل لوودوپا که میزان دوپامین در مغز را افزایش می‌دهند. این داروها معمولا علائم را به سرعت بهبود می‌بخشند. در غیر اینصورت بیمار درگیر بیماری دیگری است.
• شبیه سازی دوپامین: داروهای شبیه ساز دوپامین تاثیری همانند داروی اصلی دارند با این تفاوت که خود دوپامین نیستند. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی است که باعث حرکت سلول‌ها به محض رسیدن به این مولکول می‌شود. شبیه سازان دوپامین می توانند همانند دوپامین به سلول‌ها بچسبند و باعث حرکت صحیح آنها شوند. این داروها معمولا در افراد جوان تر استفاده می‌شود.
• محدود کننده متابولیسم دوپامین: بدن انسان به صورت خودکار فعالیت انتقال دهنده‌های عصبی مانند دوپامین را محدود می‌کند. این داروها می‌توانند متابولیسم این فعالیت را بلاک کنند تا دوپامین بیشتری در مغز باقی بماند.

باید به این نکته توجه کنید که تمام این داروها باید با توجه به دستور پزشک و شرایط بیماری شما تجویز شوند. و مصرف خودسرانه آنها ممکن است موجب عوارض جانبی جبران ناپذیری باشد.

عاقبت بیماری پارکینسون

از آنجایی که این بیماری متاسفانه تا به حال درمانی نداشته است، یک بیماری مادام العمر است. این بیماری جزو بیماری‌های پیشرونده است به این معنی که به مرور زمان شدت می‌یابد. درست است که پارکینسون به تنهایی کشنده نیست اما می‌تواند موجب علائمی باشد که برای سلامتی خطرناک هستند.

طول عمر بیماران پارکینسون

در پاسخ به این سوال که طول عمر بیماران پارکینسون چقدر است باید بگوییم که متوسط طول عمر بیماران پارکینسونی در سال 1967 کمتر از 10 سال پس از شدت یافتن علائم بوده است. بعد از تحقیقاتی که درباره این بیماری انجام دادند، طول عمر 55% افزایش پیدا کرد و به 14.5 سال رسید. این در حالی است که در اغلب موارد بیماری بعد از 60 سالگی تشخیص داده می‌شود. این به این معنی است که بیماری تاثیر چندانی در طول عمر بیماران به جز کیفیت و سبک زندگی نخواهد گذاشت. با این حال، این فقط یک میانگین است و عوامل زیادی می توانند بر طول عمر فرد مبتلا به پارکینسون تأثیر بگذارند، از جمله:

• سن شروع بیماری: افراد مبتلا به پارکینسون در سنین پایین‌تر، به طور متوسط ​​طول عمر کوتاه‌تری دارند.
• شدت بیماری: بیماری پارکینسون در برخی افراد سریع‌تر از دیگران پیشرفت می‌کند.
• سلامت عمومی: افراد مبتلا به انواع بیماری‌های دیگر مانند دیابت یا بیماری قلبی ممکن است طول عمر کوتاه‌تری داشته باشند.
• کیفیت مراقبت: دسترسی به مراقبت‌های پزشکی و توانبخشی مناسب می‌تواند به بهبود طول عمر و کیفیت زندگی افراد مبتلا به پارکینسون کمک کند.

علائم غلظت خون بالا چیست و چگونه می‌توان از ابتلا به آن جلوگیری کرد؟

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر شما چند علائم پارکینسون را همزمان با یکدیگر دارید، بهتر است هر چه سریع تر برای تشخیص بیماری و جلوگیری از علائم به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر قبلا برای شما تشخیص این بیماری داده شده و در حال حاضر علائم شما تشدید یافته است، بهتر است به پزشک تان مراجعه کنید تا درباره دوز مصرفی داروها تجدید نظر کند.

همچنین پزشک به شما آموزش خواهد داد که در صورت بروز چه علائم و شرایطی نیاز است که به بیمارستان مراجعه کنید. باید به یاد داشته باشید که اگر به دلیل بیماری افتادید، بیهوش شدید یا دچار آسیب دیدگی سر، گردن، قفسه سینه و… شدید سریعا باید به اورژانس مراجعه کنید.