آزمایش ادرار (UA)
آزمایش ادرار، از دیرباز به عنوان ابزاری ساده و در عین حال مؤثر در تشخیص و بررسی طیف وسیعی از بیماری‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. این آزمایش، اطلاعات ارزشمندی در مورد وضعیت سلامتی فرد، عملکرد کلیه‌های او، تعادل الکترولیت‌ها، وجود عفونت و یا سایر ناهنجاری‌ها ارائه می‌دهد.
آزمایش ادرار (Urinalysis Test)، آزمایشی است که چندین جزء از نمونه ادرار را بررسی می کند. آزمایش‌های ماکروسکوپی یا بصری، شیمیایی و میکروسکوپی همگی بخشی از یک آزمایش کامل ادرار هستند. نام آزمایش ادرار در نسخه آزمایش UA می‌باشد.
آزمایش ادرار اغلب برای غربالگری عفونت های دستگاه ادراری، مشکلات کلیوی و کبدی و دیابت استفاده می شود. آزمایش ادرار ممکن است در طی یک معاینه معمول، برای ارزیابی علائم خاص، یا پس از پذیرش در بیمارستان انجام شود. همچنین یک آزمایش رایج برای افراد باردار است.
هدف از انجام آزمایش ادرار
هدف از آزمایش آنالیز ادرار بررسی وجود ناهنجاری در ظاهر یا ترکیب ادرار است. معمولاً برای غربالگری، تشخیص و نظارت بر شرایط مختلف سلامت استفاده می‌شود. آزمایش‌های غربالگری برای تشخیص مشکلات سلامتی قبل از ظهور علائم استفاده می‌شوند و امکان درمان زودتر را فراهم می‌کنند. از آنجایی که برخی از مشکلات کبد و کلیه ممکن است در ابتدا علائمی ایجاد نکنند، آزمایش ادرار اغلب برای کمک به بررسی سلامت این اندام‌ها استفاده می‌شود. همچنین می‌توان از آزمایش ادرار برای غربالگری مشکلات زمینه‌ای سلامتی در طول معاینه بارداری یا ارزیابی قبل از جراحی استفاده کرد. در این موارد، آزمایش ادرار می‌تواند به دنبال مسائل سلامت ناشناخته باشد تا خطر عوارض بعدی را کاهش دهد. تشخیص، فرآیند یافتن علت علائم است. وقتی فردی شروع به تجربه تغییرات مربوط به ادرار یا سایر علائمی می‌کند که می‌تواند با مشکلات کبدی یا کلیوی مرتبط باشد، پزشک ممکن است آزمایش ادرار را برای کمک به تعیین علت توصیه کند.
آزمایش ادرار می‌تواند به تشخیص عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) و سایر شرایطی که بر عملکرد سیستم ادراری تأثیر می‌گذارد کمک کند. نظارت شامل آزمایشاتی است که تکامل وضعیت یک فرد را دنبال می‌کند. آزمایش‌های ادرار ممکن است به طور دوره‌ای و در طول زمان انجام شوند تا ببینند درمان چقدر خوب کار می‌کند یا اینکه شدت یک وضعیت تغییر کرده است.
به طور کلی دلایل مختلفی برای انجام آزمایش ua وجود دارد، از جمله:
- بررسی سلامت عمومی: به عنوان بخشی از معاینات چکاپ دوره‌ای، برای ارزیابی کلی وضعیت سلامتی فرد انجام می‌شود.
- تشخیص بیماری: برای تشخیص یا رد وجود بیماری‌های مختلف، از جمله عفونت‌های ادراری، بیماری‌های کلیوی، دیابت و یا سنگ کلیه.
- بررسی پیشرفت بیماری: برای پایش و بررسی روند پیشرفت بیماری‌های خاص، مانند دیابت یا بیماری‌های کلیوی.
- غربالگری: برای شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های خاص، مانند دیابت یا بیماری‌های کلیوی.
- بررسی بارداری: برای پایش سلامت مادر و جنین در دوران بارداری.
- بررسی قبل از عمل جراحی: برای ارزیابی آمادگی فرد برای انجام عمل جراحی.
- بررسی مصرف دارو: برای بررسی میزان مصرف داروها و یا متابولیت‌های آن‌ها در بدن.
انواع آزمایش ادرار
آزمایش‌های مختلفی بر روی ادرار انجام می‌شود که هر کدام به دنبال اطلاعات خاصی هستند. برخی از رایج‌ترین انواع آزمایش ادرار عبارتند از:
آزمایش ادرار کامل (UC)
این آزمایش، به طور کلی برای بررسی ظاهر، رنگ، بو، وزن مخصوص، پی اچ (PH)، گلوکز، پروتئین، خون، گلبول‌های سفید و قرمز خون، نیتریت، و کریستال‌ها انجام می‌شود.
آزمایش کشت ادرار
این آزمایش برای تشخیص عفونت‌های ادراری انجام می‌شود.
آزمایش میکروآلبومینوری
این آزمایش برای بررسی وجود آلبومین در ادرار، که می‌تواند نشان‌دهنده آسیب کلیوی باشد، انجام می‌شود.
آزمایش سنجش نسبت آلبومین به کراتینین
این آزمایش نیز برای بررسی وجود آلبومین در ادرار انجام می‌شود.
آزمایش ادرار 24 ساعته
این آزمایش برای جمع‌آوری ادرار به مدت 24 ساعت و بررسی موادی مانند کراتینین، سدیم و پتاسیم انجام می‌شود.
نحوه انجام آزمایش ادرار
ارائه نمونه ادرار برای آزمایش ادرار ضروری است. پزشک شما را در مورد نوع نمونه ادرار مورد نیاز به شما اطلاع خواهد داد. دو راه اصلی برای گرفتن نمونه، جمع‌آوری ادرار 24 ساعته و جمع‌آوری ادرار یکباره است.
- جمع آوری ادرار 24 ساعته: این آزمایش از شما می خواهد که تمام ادراری را که در یک دوره 24 ساعته تولید می کنید جمع آوری کنید.
- جمع آوری ادرار یکباره: همچنین به عنوان نمونه نقطه ای شناخته می شود، شامل تهیه تنها یک نمونه کوچک از ادرار است. نمونه اغلب با روش تمیز جمع آوری می شود که به جلوگیری از ورود آلاینده ها به ادرار کمک می کند. مهم است که هر دستورالعمل آزمایشگاه را در مورد نوع نمونه مورد نیاز و نحوه جمع آوری صحیح آن به دقت دنبال کنید.
اقدامات پیش از آزمایش ادرار یا تست u/a
معمولاً قبل از آزمایش ادرار می‌توانید بدون هیچ محدودیتی بخورید و بنوشید. با این حال، اگر آزمایش ادرار همراه با سایر آزمایش‌ها انجام می‌شود، ممکن است لازم باشد از قبل ناشتا باشید. بسیاری از داروها، از جمله داروهای بدون نسخه و مکمل های گیاهی یا رژیمی، می توانند بر نتایج آزمایش ادرار تأثیر بگذارند. قبل از انجام آزمایش، تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی را که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. در حالی که معمولاً آماده سازی کمی برای آزمایش آنالیز ادرار لازم است، مطمئن شوید که دستورالعمل های خاص ارائه شده توسط پزشک خود را دنبال می کنید.در طول آزمایش بسته به نوع نمونه مورد نیاز، می توان نمونه ادرار را در خانه یا در محل آزمایشگاه جمع آوری کرد. ظروف نمونه ادرار معمولاً توسط نمونه گیر به شما داده می شود. برای جمع آوری ادرار 24 ساعته، باید تمام ادرار خود را در یک دوره 24 ساعته مشخص به دست آورید.
- در روز اول، وقتی از خواب بیدار می شوید، در توالت ادرار می کنید. سپس، برای 24 ساعت آینده، باید تمام ادرار خود را در ظرف نمونه ارائه شده جمع آوری کنید.
- در روز دوم، صبح که از خواب بیدار می شوید، در ظرف نمونه ادرار می کنید که آخرین جمع آوری در طول 24 ساعت است.
- در طول دوره جمع آوری، باید ظرف نمونه را در یخچال یا جای خنک نگهداری کنید. برای نمونه ادرار یک باره، ممکن است از شما خواسته شود که نمونه را اول صبح که ادرار شما غلیظ تر است، جمع آوری کنید. برای جمع‌آوری ادرار در اواسط جریان می‌توان از روش تمیز استفاده کرد:
- یک دستمال مرطوب استریل برای تمیز کردن کامل دهانه مجرای ادرار استفاده می شود.
- با ادرار کردن در توالت شروع می‌کنید و پس از چند ثانیه جریان را متوقف می‌کنید.
- سپس ظرف جمع آوری را در مسیر جریان ادرار خود قرار داده و شروع به ادرار کردن در ظرف می کنید.
- پس از پر کردن ظرف جمع آوری با حداقل چند گرم ادرار، ادرار را در کاسه توالت به پایان می رسانید.
- پس از اتمام، باید درب ظرف را محکم ببندید و از دست زدن به قسمت داخلی ظرف یا درب خودداری کنید.
- اگر در خانه هستید، ظرف ادرار را باید در یک کیسه پلاستیکی در یخچال نگهداری کنید تا زمانی که آماده باشید آن را به آزمایشگاه خود ببرید.
عوارض بعد از آزمایش u/a
بعد از آزمایش ادرار هیچ عارضه‌ای وجود ندارد. پس از ارائه نمونه، می‌توانید فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرید. اگر آزمایش را انجام می‌دهید زیرا علائم را تجربه می‌کنید، همچنان آن علائم را به پزشک خود گزارش دهید.
دریافت نتایج آزمایش ادرار
دریافت نتایج آزمایش نتایج معمولاً ظرف چند روز کاری در دسترس هستند. جواب آزمایش را بسته به نوع آزمایشگاه، می توانید به صورت آنلاین از سایت آزمایشگاه یا به صورت کاغذی و با مراجعه‌ی حضوری دریافت کنید.
تفسیر آزمایش ادرار
آزمایش ادرار شامل بررسی ویژگی‌های فیزیکی، شیمیایی و میکروسکوپی ادرار است و تفسیر دقیق آن توسط متخصص برای تشخیص ضروری است.
مواردی که در آزمایش ادرار بررسی می شوند:
- کریستال (Crystals): کریستال‌های ادراری ذرات جامدی هستند که در ادرار تشکیل می‌شوند. برخی از این کریستال‌ها در ادرار افراد سالم وجود دارند و معمولاً مشکلی ایجاد نمی‌کنند. انواع رایج کریستال‌های طبیعی عبارتند از: فسفات کلسیم، اسید اوریک، اگزالات کلسیم و آمورف. برخی دیگر از این مواد جزو کریستال‌های غیر طبیعی هستند. این کریستال‌ها می‌توانند نشان‌دهنده یک مشکل سلامتی باشند. انواع کریستال‌های غیرطبیعی عبارتند از: سیستئین، تیروزین و سولفات کلسیم.
- نیتریت (Nitrite): نیتریت (NO2-) یک مولکول غیرآلی است که در بدن انسان به طور طبیعی تولید شده و از طریق رژیم غذایی نیز دریافت می‌شود. نیتریت در بدن نقش‌های مختلف و بسیاری دارد. اما نیتریت به طور معمول در ادرار افراد سالم وجود ندارد. باکتری‌های خاصی که می‌توانند باعث عفونت دستگاه ادراری (UTI) شوند، نیترات (ماده‌ای که به طور معمول در ادرار شما وجود دارد) را به نیتریت تبدیل می‌کنند. نتیجه مثبت آزمایش نیتریت می‌تواند نشان‌دهنده عفونت ادراری باشد، اما همیشه اینطور نیست.
- گلبول های سفید و قرمز خون (WBC ، RBC): در حالت طبیعی، ادرار باید عاری از گلبول‌های قرمز و سفید باشد.
- وجود خون در ادرار (Hematuria): عبارت “Trace” در آزمایش ادرار نشان‌دهنده وجود خون در ادرار است که می‌تواند علامتی از عفونت‌های مجاری ادراری باشد.
- اچ پی اف (HPF): مخفف “High Power Field” به معنی دید با قدرت بالا است. در آزمایش ادرار، اچ پی اف (HPF) به تعداد سلول‌ها یا ذرات در یک میدان میکروسکوپی با قدرت بالا اشاره دارد. اچ پی اف فقط یک شاخص است و باید با سایر یافته‌های آزمایش ادرار و علائم بیمار تفسیر شود و افزایش یا کاهش آن همیشه نگران‌کننده نیست. کاربرد این شاخص در شمارش مؤلفه‌هایی چون گلبول‌های قرمز و سفید خون، سلول‌های اپیتلیال و کریستال‌ها است.
- باکتری (Bacteria): باکتری‌های موجود در پوست، مدفوع یا مجرای تناسلی می‌توانند به مجرای ادراری راه یافته و سبب ایجاد عفونت شوند. این عفونت که اغلب با مشاهده باکتری در جواب آزمایش ادرار خود را نشان می‌دهد، در صورت عدم درمان، می‌تواند به کلیه و سایر بخش‌های دستگاه ادراری نیز سرایت کند. از این رو، رعایت بهداشت در هنگام نمونه‌گیری از ادرار، جهت جلوگیری از ورود باکتری‌های ناخواسته و تفسیر صحیح آزمایش جهت تشخیص عفونت ادراری، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
بررسی خصوصیات فیزیکی ادرار در آزمایش ua
در تفسیر آزمایش ادرار، خصوصیات فیزیکی شامل رنگ، وزن، شفافیت و میزان پی اچ (PH) ادرار مورد بررسی قرار می‌گیرد:
- رنگ (Color): رنگ ادرار به طور طبیعی از زرد کم‌رنگ تا کهربایی تیره متغیر است و توسط رنگدانه‌ای به نام اوروکروم ایجاد می‌شود. نوع تغذیه، غلظت ادرار، مصرف آب، مواد غذایی خاص، داروها و عفونت‌های ادراری می‌توانند بر رنگ ادرار اثر بگذارند.
- شفافیت (Appearance): ادرار به طور طبیعی شفاف است، اما عواملی مانند مواد غذایی چرب، عفونت‌های ادراری، انگل، قارچ، اسپرم و گلبول‌های قرمز و سفید خون می‌توانند شفافیت آن را تغییر دهند.
- وزن ادرار (Specific Gravity): وزن ادرار نشان‌دهنده غلظت مواد دفعی و املاح موجود در آن است. عواملی مانند اسهال، استفراغ، تب بالا، بیماری‌های کلیوی، مصرف زیاد مایعات و دیابت می‌توانند بر وزن ادرار اثر بگذارند.
- پی اچ (PH): سنجش اسیدیته ادرار نقشی کلیدی در تشخیص سنگ کلیه ایفا می‌کند. عوامل متعددی می‌توانند بر پی اچ (PH) ادرار اثر بگذارند. مشکلاتی مثل دیابت و اسهال پی اچ (PH) را بالا می برد و همچنین عفونت های مجاری ادرای و استفراغ سبب کاهش پی اچ (PH) ادرار می‌شود.
بررسی ویژگی های شیمیایی در نتیجه آزمایش ادرار
بررسی ادرار از نظر ویژگی‌های شیمیایی اطلاعاتی را درمورد وجود پروتئین، گلوکز و اجسام کتونی در ادرار به ما می‌دهد:
- پروتئین (Protein): در حالت طبیعی، ادرار فاقد پروتئین است. عواملی مانند ورزش شدید، بارداری و تب می‌توانند مقدار آن را اندکی افزایش دهند. بالا بودن پروتئین ادرار احتمال وجود بیماری‌های کلیوی، عفونت مجاری ادراری، فشار خون بالا و دیابت را افزایش می‌دهد.
- گلوکز (Glucose): ادرار به طور طبیعی فاقد گلوکز است. مگر اینکه بیماری‌های کلیوی و دیابت، گلوکز ادرار را افزایش دهند.
- اجسام کتونی (Glucose): کتون‌ها، مولکول‌های کوچکی هستند که در کبد از اسیدهای چرب تولید می‌شوند. به این صورت که در فرآیند سوخت‌وساز بدن، هنگام مصرف چربی‌ها و تبدیل آن‌ها به انرژی، به وجود می‌آیند و ممکن است در ادرار ترشح شوند. در حالت طبیعی، ادرار فاقد اجسام کتونی است. بالا بودن کتون در ادرار نشان‌دهنده بیماری‌های کلیوی، دیابت کنترل‌نشده، مصرف زیاد الکل، بیماری آنورکسیا، استفراغ و تب شدید است.
تفسیر آزمایش کشت ادرار
آزمایش کشت ادرار که با نام U/C شناخته می‌شود، ابزاری کارآمد برای شناسایی باکتری‌های مسبب عفونت ادراری است. لذا گزارش وجود یا عدم وجود آن‌ها در تفسیر آزمایش از اهمیت بالایی برخوردار است. در این آزمایش، پس از جمع‌آوری نمونه ادرار، چند روز زمان می‌برد تا در صورت وجود باکتری، آن‌ها رشد کنند. سپس، نمونه با استفاده از میکروسکوپ بررسی می‌شود و نتیجه نهایی به صورت مثبت یا منفی گزارش می‌شود.
ناشتا بودن در آزمایش ادرار
معمولاً همه آزمایش‌های ادرار با ناشتایی همراه است. به این ترتیب آزمایش ادرار باید پس از هشت تا ۱۲ ساعت ناشتایی انجام شود. این آزمایش‌ها برای بررسی موارد مختلفی از جمله موارد زیر استفاده می‌شود:
- بیماری‌های کلیوی: برای بررسی عملکرد کلیه‌ها و سطح مواد زائد در خون
- بیماری‌های کبدی: برای بررسی عملکرد کبد و سطح آنزیم‌های کبدی
- دیابت: برای بررسی سطح قند خون
- عفونت‌های ادراری: برای بررسی وجود باکتری یا سایر عوامل عفونی در ادرار
- بارداری: برای بررسی سطح هورمون‌ها و سایر مواد در ادرار
نکاتی که باید قبل از آزمایش ادرار ناشتا رعایت کنید:
- هشت تا ۱۲ ساعت قبل از آزمایش، از خوردن و آشامیدن (به جز آب) خودداری کنید.
- شب قبل از آزمایش، از مصرف غذاهای سنگین و چرب خودداری کنید.
- در صورت مصرف دارو، با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا باید مصرف آن‌ها را قبل از آزمایش قطع کنید یا خیر.
- قبل از جمع‌آوری نمونه ادرار، دست‌های خود را به طور کامل با آب و صابون بشویید.
- نمونه ادرار را در ظرف مخصوصی که توسط آزمایشگاه ارائه می‌شود، جمع‌آوری کنید.
- نمونه ادرار را در اسرع وقت به آزمایشگاه تحویل دهید.
سوالاتی که می توانید از پزشک در مورد نتایج آزمایش ادرار بپرسید
- آیا بخشی از آزمایش ادرار من غیر طبیعی بود؟
- آیا نتایج آزمایش به این موضوع کمک می کند که چرا ممکن است علائم داشته باشم؟
- آیا آزمایشات بعدی در این شرایط لازم است؟
- آیا بر اساس این نتایج درمان یا تغییر سبک زندگی را توصیه می کنید؟
- آیا در آینده باید دوباره آزمایش ادرار انجام دهم؟
آزمایش ادرار چه چیزی را اندازه گیری می کند؟
آزمایش ادرار شامل یک سری ارزیابی از نمونه ادرار است. این می تواند یک یا چند جزء مختلف را بسته به هدف آزمایش و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی که آن را انجام می دهد اندازه گیری کند. یک آزمایش کامل ادرار معمولاً شامل یک معاینه بصری (همچنین فیزیکی)، یک معاینه میکروسکوپی، و یک آزمایش دیپ استیک شیمیایی است که هر کدام شامل اندازه‌گیری‌ها و ارزیابی‌های متفاوتی است.
چه زمانی باید آزمایش ادرار انجام داد؟
در صورت داشتن علائمی که می تواند مربوط به مشکلات کبد، کلیه یا سیستم ادراری باشد، پزشک ممکن است آزمایش ادرار را توصیه کند. به عنوان مثال، اگر تکرر ادرار، خون در ادرار، سایر مشکلات ادراری، یا درد مداوم شکم یا کمر دارید، ممکن است پزشک برای کمک به تعیین علت این علائم، آزمایش ادرار را توصیه کند. در صورت انجام یک عمل جراحی در آینده، بارداری یا به عنوان بخشی از یک معاینه پزشکی منظم، ممکن است آزمایش غربالگری ادرار توصیه شود. در صورت داشتن هر یک از عوامل خطر برای مشکلات کبدی یا کلیوی، آزمایش های غربالگری ممکن است بیشتر باشد. اگر یک بیماری پزشکی مانند بیماری کلیوی یا دیابت دارید، ممکن است پزشک به شما توصیه کند که به طور منظم آزمایش ادرار را برای نظارت بر وضعیت و درمان خود انجام دهید.
آیا می توان در خانه آزمایش ادرار را انجام داد؟
در برخی موارد، پزشک ممکن است دستور جمع آوری ادرار در خانه را در طول یک روز کامل بدهد. برای این آزمایش‌ها، از ظروف مخصوصی برای تهیه نمونه استفاده می کنید و سپس آن را برای آزمایش به مطب یا آزمایشگاه می‌آورید. نوارهای آزمایش تجاری برای اجزای مختلف آزمایش شیمیایی ادرار در دسترس هستند. این نوارها را می توان از داروخانه یا آنلاین خریداری کرد. با این حال، کیت های خانگی برای تکمیل یک آزمایش کامل ادرار در دسترس نیستند زیرا آزمایش کامل ادرار به تجهیزات تخصصی و دانش فنی نیاز دارد.
آیا نتایج آزمایش دقیق است؟
نتایج آزمایش ادرار عموماً دقیق در نظر گرفته می شوند، اما خطاناپذیر نیستند. برای دستیابی به نتایج قابل اعتماد، آزمایشگاه ها باید بهترین شیوه ها را در هنگام جمع آوری، پردازش و تجزیه و تحلیل نمونه های ادرار دنبال کنند. حتی زمانی که بهترین روش‌ها رعایت می‌شوند، عوامل دیگری ممکن است بر قابلیت اطمینان نتیجه آزمایش ادرار تأثیر بگذارند:
- غذاها و داروها: برخی غذاها و داروها باعث تغییر رنگ یا بو در ادرار می شوند و ممکن است در تفسیر نتایج آزمایش اختلال ایجاد کنند.
- مشکلات نمونه: جمع آوری نامناسب ممکن است منجر به آلودگی یا نتایج نادرست شود. برای مثال، جمع‌آوری نکردن تمام ادرار در طول نمونه‌گیری 24 ساعته یا تمیز نکردن دهانه مجرای ادرار قبل از گرفتن نمونه یکباره، می‌تواند از تجزیه و تحلیل مناسب آزمایشگاهی جلوگیری کند.
آیا به آزمایشات بعدی نیاز است؟
در صورت نتیجه غیر معمول، معمولاً آزمایشات اضافی توصیه می شود. آزمایش ادرار به خودی خود اغلب اطلاعات کافی در مورد علت اصلی در اختیار پزشک قرار نمی دهد. بسته به نوع نتیجه غیرطبیعی که پیدا شد، ممکن است آزمایش‌های دیگری برای کمک به تأیید یا رد تشخیص خاص تجویز شود.
چه داروهایی بر نتیجه آزمایش ادرار تاثیر گذارند؟
داروهای متعددی می‌توانند بر نتیجه آزمایش ادرار تاثیر بگذارند. به طور کلی، این داروها به دو دسته تقسیم می‌شوند:
داروهایی که باعث مثبت شدن کاذب آزمایش ادرار می‌شوند
- داروهای ضد درد: ایبوپروفن، استامینوفن و ناپروکسن
- داروهای ضد اضطراب و خواب‌آور: آلپرازولام، دیازپام و لورازپام
- داروهای ضد افسردگی: آمی تریپتیلین، فلوکستین و پاروکستین
- داروهای ضد تشنج: کاربامازپین، فنی توئین و والپروات
- آنتی‌بیوتیک‌ها: آمپی سیلین، سفیکسیم و تتراسایکلین
- داروهای ضد قارچ: فلوکونازول و کتوکونازول
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی: دیکلوفناک، ایندومتاسین و پیروکسیکام
- داروهای گیاهی: خار مریم، جینسینگ و گل راعی
داروهایی که باعث منفی شدن کاذب آزمایش ادرار می‌شوند
- داروهای مدر: دیورتیک‌ها مانند هیدروکلروتیازید، فوروزماید
- داروهای ضد اسید: امپرازول، رانیتیدین
- ویتامین سی (C): دوزهای بالا
- مصرف زیاد آب: رقیق شدن ادرار و کاهش غلظت مواد
نکته: این لیست جامع نیست و داروهای دیگری نیز ممکن است بر آزمایش ادرار تاثیر بگذارند.
توصیه: قبل از انجام آزمایش ادرار، لیست تمام داروهایی که مصرف می‌کنید (اعم از داروهای تجویزی، بدون نسخه و گیاهی) را به پزشک یا آزمایشگاه ارائه دهید.
چه عواملی نتیجه آزمایش ادرار را تغییر می‌دهند؟
از آنجایی که این محدوده‌ها ممکن است در آزمایشگاه متفاوت باشد، باید گزارش آزمایش خود را به دقت بخوانید و آن را با پزشک خود در میان بگذارید. آزمایشات آنالیز ادرار بر اساس نتایج اجزای مختلف آزمایش و سایر عوامل از جمله علائم و سلامت کلی شما تفسیر می‌شوند. پزشک شما هر گونه ناهنجاری را در آزمایش بررسی می‌کند. اهمیت بی نظمی در خصوصیات فیزیکی، شیمیایی یا میکروسکوپی ادرار ممکن است بسته به سابقه سلامتی و وضعیت فعلی شما متفاوت باشد. بسیاری از شرایط سلامتی مختلف می توانند نتایج غیرطبیعی در آزمایش ادرار ایجاد کنند. نمونه هایی از شرایطی که ممکن است منجر به نتایج غیرطبیعی شود عبارتند از:
- عفونت های دستگاه ادراری (UTIs)
- سنگ کلیه
- دیابت
- ضربه به کلیه ها
- بیماری های کبدی
برخی از انواع سرطان برخی داروها، ویتامین ها و مکمل ها می توانند باعث بی نظمی در نتایج آزمایش ادرار شوند.
برخی از غذاها همچنین می توانند باعث تغییر رنگ و بوی ادرار شوند که ممکن است منجر به بی نظمی در هنگام آزمایش ادرار شود.
پس از انجام آزمایش u/a مهم است که با پزشک و آزمایشگاه خود صحبت کنید تا در جریان جزئیات آزمایش ادرار خود قرار بگیرید.
