فلوسايتومتری

فلوسایتومتری عبارت است از تجزیه و تحلیل سلول‌ها و بافت‌ها. فلوسایتومترها از لیزرها به عنوان منابع نوری برای تولید سیگنال های نور پراکنده و فلورسنت استفاده می کنند که توسط آشکارسازهایی مانند دیودهای نوری یا لوله های مولتی پلایر نوری خوانده می شوند. انواع معرف های فلورسنت در فلوسایتومتری مورد استفاده قرار می گیرند که شامل آنتی بادی های کونژوگه فلورسنت، رنگ های اتصال به DNA، رنگ های نشانگر یونی و پروتئین های بیان فلورسنت هستند. این سیگنال‌ها به سیگنال‌های الکترونیکی تبدیل می‌شوند که توسط کامپیوتر آنالیز می‌شوند و در یک فایل داده با فرمت استاندارد نوشته می‌شوند. جمعیت های سلولی را می توان بر اساس ویژگی های فلورسنت یا پراکندگی نور آنها تجزیه و تحلیل و یا خالص کرد. فلوسایتومتری به عنوان یک ابزار قدرتمند در ایمونولوژی، زیست شناسی مولکولی، باکتری شناسی، ویروس شناسی، بیولوژی سرطان و پایش بیماری های عفونی کاربرد دارد. طی 30 سال گذشته شاهد پیشرفت‌های چشمگیری بوده است که جزئیات بی‌سابقه‌ای را در مطالعات سیستم ایمنی و سایر زمینه‌های زیست‌شناسی سلولی امکان‌پذیر می‌کند.حال اگر نیاز به بررسی یک بافت و ترکیب سلولی آن باشد، با روش فلوسایتومتری می‌توان ترکیبات و نوع سلول‌های یک بافت را مشخص کرد.