میکروب شناسی
خانه > بخش های تخصصی > میکروب شناسی
عملکرد اصلی بخش میکروب شناسی پزشکی ، کشت نمونه های مختلف بیماران مشکوک به عفونت به منظور بررسی میکروارگانیسم ها، شناسایی دقیق گونه های جدا شده، انجام تست حساسیت به آنتی بیوتیک ها برای بیماری های عفونی می باشد. این موارد در تشخیص و درمان بیماری های عفونی به متخصصین بالینی کمک خواهد کرد.
در واحد باکتری شناسی، همه ی تجهیزات لازم برای کشت و جداسازی باکتری های هوازی و بی‌هوازی مهم از نظر پزشکی وجود دارد.
در واحد انگل شناسی، نمونه های بالینی به ویژه Stool (مدفوع) به منظور بررسی و تشخیص انواع تک یاخته ها مورد بررسی قرار می گیرد.
در واحد قارچ شناسی، علاوه بر انجام آزمايش‌های مستقيم بر روی نمونه های بدست آمده از قسمت های مختلف بدن همچون پوست، مو و زخم، به در خواست پزشک کشت، جداسازی و بررسی کلنی های حاصل از آنها نيز انجام می‌گردد.
- تجهیزات مدرن و پیشرفته و نیز مواد اولیه مرغوب و با کیفیت: سعی آزمایشگاه بر آن بوده است تا با بهره گیری از دستگاه های به روز و دقیق، علاوه بر انجام آزمایش های روتین میکروب‌شناسی، انجام تست کاملاً تخصصی بر روی برخی از میکروب های پاتوژن انسانی را که امروزه تشخیص آن ها در بیشتر مراکز آزمایشگاهی استان تبدیل به یک چالش گردیده است، امکان پذیر نماید.
- پرسنل مجرب و با تجربه : شاید کلیدی ترین مولفه بخش میکروب شناسی نسبت به سایر بخش های آزمایشگاه تشخیص پزشکی این باشد که علی رغم وجود دستگاه های به روز و خودکار، انجام آزمایش ها به صورت صحیح و دقیق، به دانش نظری بالای پرسنل، و تبحر آنها در انجام آزمایش ها، اتکای بیشتری دارد. ما بر آن بوده ایم تا با به کارگیری از پرسنل متبحر و کارآزموده این مولفه را نیز تامین نماییم.
مطابق ساير بخش‌هاي اين آزمايشگاه برای بخش ميكرو‌ب شناسی، برنامه كنترل كيفی جامع براساس الزامات مرجع سلامت و ساير استانداردهای آزمايشگاهی معتبر تهيه و تدوين شده است که به شكل منسجم، زیر نظر مسئول كنترل كيفی آزمایشگاه، توسط مسئول بخش ميكروب‌شناسی اجرا می گردد.
تست های متداول بخش میکروب شناسی
این آزمایش برای تشخیص عفونت مجرای ادراری در مبتلایان به دیزوری، تکرر و اضطرار در دفع ادرار مورد استفاده قرار می گیرد. در زنان و مردان عفونت مجرای ادراری ممکن است بدون علامت، حاد و یا مزمن باشد. عامل عفونت در بیشتر موارد باسیل های روده ای به ویژه E.coli، گونه های پروتئوس و انتروکوک ها می باشد. در ده درصد عفونت ها ممکن است دو باکتری عامل عفونت باشند. وجود بیش از سه نوع باکتری در کشت نشانگر عدم جمع آوری صحیح نمونه و آلودگی است.
نمونه گیری
- برای انجام کشت ادرار نمونه ادرار صبحگاهی بهتر است.
- نمونه ادرار باید در ظرف دهانه گشاد استریل جمع آوری شود.
- قبل از انجام نمونه گیری منفذ ادراری باید با آب و صابون شسته شود و بعد از آبکشی قسمت اول ادرار دور ریخته شود و قسمت میانی ادرار در ظرف مخصوص جمع آوری گردد.
- نمونه ادرار در عرض دو ساعت باید کشت داده شود. در صورت عدم امکان کشت نمونه می تواند تا ۱۸ ساعت در یخچال نگهداری شود.
- در صورتی که نمونه ادرار در منزل تهیه شود باید سریع (ظرف ۳۰ دقیقه) به آزمایشگاه منتقل شود.
- آلودگی نمونه با مدفوع، ترشحات واژن، دست ها یا البسه موجب نتایج مثبت کاذب می شود.
- مصرف آنتی بیوتیک بر نتیجه آزمایش تاثیر می گذارد.
کشت مدفوع برای بیماران دچار اسهال شدید، تب و نفخ شکمی درخواست می شود. به طور طبیعی مدفوع حاوی باکتری و قارچ زیادی می باشد. ولی باکتری های نظیر سالمونلا، شیگلا، کامپیلوباکتر، یرسینیا، اشریشیاکلی و استافیلوکوکوس پاتوژن برای روده بیماریزا هستند.
نمونه گیری:
- در هنگام نمونه گیری و انتقال مدفوع از دستکش استفاده نمایید.
- برای جمع آوری نمونه از ظرف مناسب استفاده کنید.
- نمونه ی مدفوع را بلافاصله به آزمایشگاه انتقال دهید.
- ادرار می تواند مانع از رشد باکتری ها شود. به همین دلیل نباید نمونه مدفوع با ادرار مخلوط شود.
